به گزارش همدان پرس؛ لطفا مختصری در باره خودتان و فعالیت های هنری در زمینه تئاتر کودک و نوجوان بیان بفرمائید؟
ج – من احمد بیگلریان هستم . فعالیت های تئاتری را از دوران نوجوانی و دبیرستان در سال1348 شروع کردم. و تا الان بطور پیوسته و مداوم در بخش های نمایش نامه نویسی و کارگردانی و بازیگری فعال هستم.
با گذشت 29 دوره از جشنواره این رویدادتئاتری را چگونه ارزیابی می کنید. آیا به نوجوانان و کودکان ما کمک کرده است؟
اثرگذاری فعالیت های فرهنگی و هنری، آنی و سریع نیست. پی ریزی فرهنگ و هنر و تاثیر گذاری اش در تغییر رفتار های یک نسل دیده می شود. فرهنگ و هنر کاشت بذری است که دیر جواب می دهد . اما جواب خوب می دهد. کودکانی که تئاتر می بینند با هم سالان خود که به تئاتر نمی روند تفاوت کلی دارند. کودکان و نوجوانان با تئاتر جهان بینی اجتماعی پیدا می کنند و نگاه شان نسبت به جامعه و اجتماع مثبت و اخلاقی می شود. کودکان از تئاتر چگونه زیستن را فرا می گیرند. به همین دلیل است که دولت هائی که در بخش کودک و نوجوان سرمایه گذاری می کنند ، سود آورترین معامله ی قرن را انجام می دهند.
وضعیت تئاتر کودک و نوجوان را چگونه ارزیابی می کنید؟ فکر نمی کنید که تئاتر کودک و نوجوان مظلوم واقع شده است ؟
تئاتر کودک و نوجوان در سراسر کشور دارای وضعیت نسبتا مستحکمی است. سالانه تعداد زیادی نمایش کودک در همه ی شهرستان ها به اجرا در می آیند. نمایش ها در سئانس های مختلف برای کودکان و نوجوانان مدارس و خانواده ها اجرا می گردد. بخش خصوصی فعالیت های دامنه داری در زمینه تولید و اجرای نمایش بر عهده گرفته است. می توان گفت که تئاتر کودک و نوجوان نقش عمده ائی در تئاتر ایران دارد. کودکان و نوجوانان ما صاحب یک جشنواره بزرگ بین المللی هستند. در جهان 15 جشنواره مهم کودک و نوجوان وجود دارد که یکی از آنها جشنواره کودک و نوجوان امید همدان است.
برای تخصصی شدن تئاتر کودک و نوجوان چه اقدام هائی برداشته شده است ؟
می توان گفت که گام های اساسی برداشته شده، مانند برگزاری ورک شاپ ها و نشست های تخصصی ، آموزش های گروهی هنرمندان کودک کار، برگزاری پژوهش های مختلف در این زمینه ، حضور تحصیل کردگان دانشگاهی در این شاخه ی تئاتری و ورود بخش خصوصی با نگاه جدی، تئاتر کودک و نوجوان را به پیشرفت های خوبی هدایت کرده است .
مدتی است که شما کارتئاتری نمی کنید. چرا؟ آیا نمایش کودک و نوجوان برای شما دغدقه نیست ؟
چرا کار می کنم . در دوره کرونا برای همه وقفه افتاد. چون کار عمای و اجرا صورت نمی گرفت به پژوهش و نوشتن پرداختم . در سال های اخیر سه مقاله در باره تئاتر کودک نوشته و چاپ کرده ام . یک نمایشن نامه در باره کرونا نوشتم با نام جاماندگان . و دو کتاب رمان به نام های کوچه فرنگی ها برای نوجوانان و جائی برای مردن چاپ کرده ام .
تفاوت اساسی تئاتر کودک و نوجوان چه گونه است. آیا رقابت باید باشد؟
در تئاتر کودک به لحاظ سنی کودکان فانتزی و رنگ آمیزی و طراحی صحنه و موسیقی و فضاهای شاد بیشتر مورد نظر قرار می گیرد. موضوعات نمایش ها اغلب ساده و اخلاقی و آموزشی است که در محیط شاد و زیبا و خیال پردازانه اجرا می گردد. اما در تئاتر نوجوان ، متناسب با رشد سنی موضوعات جدی می شوند . اغلب مسائل و چالش های نوجوانی در صحنه مطرح می شود و بافت نمایش نامه ها چالش برانگیز می گردد . در تئاتر نوجوانان مطالبات نوجوانی دغدقه اصلی گروه های اجرائی است . در مورد رقابتی بودن جشنواره می توان گفت هر رویدادی نیاز به بررسی نتیجه کار دارد. طبیعتا رقابت باعث تحرک می شود و نگاه های جدی را ایجاد می نماید شور و نشاط و هیجان در هنر مسئله ی مهمی است.
آیا برای اجرای تئاتر حمایت های دولتی انجام می شود؟
خیر، هیچ گونه کمک مالی صورت نمی گیرد. گاهی هم گروه ها باید اجاره سالن را هم پرداخت کنند.
آیا رشته های تحصیلی تئاتر کودک و نو جوان در دانشگاه ها داریم ؟
رشته های مستقیم در مورد تئاتر کودک و نوجوان در دانشگاه ها نداریم . بیشتر آموزش ها در این زمینه در آموزشگاه های تخصصی صورت می گیرد. وزارت علوم هم کوچکترین قدمی در این راه برنمی دارد.
تئاتر خصوصی و دولتی چه تفاوت هائی دارد ؟
در تئاتر خصوصی فضای بهتر و آزاد تری حاکم است . چون هزینه های تولید شکل اقتصادی پیدا می کند .همه چی جدی است. تولید و درآمد در دست گروه اجرائی است . به همین دلیل کارهای خصوصی با ایده های نو و مدرن به اجرا در می آید. امروزه تئاتر های خصوصی در چرخه ی اقتصادی و تولید هنر سهم مهمی را بر عهده دارند. اما در تئاتر های دولتی اینگونه نیست . گاها بر اساس سفارش و یا مناسبت کار هائی تولید می شود .
غفلت در پژوهش را چگونه ارزیابی می کنید ؟
پژوهش یکی از ارکان مهم پیشرفت در عرصه هنر است . پژوهش می تواند چهره ی تولیدات هنری را به روز و نو آور کند . پیشرفت های حاصل و رسیدن به موضوعات جدید در ورای پژوهش تحول ایجاد می کند . متاسفانه در جشنواره کودک و نوجوان بخش پژوهش را حذف کردند. در حالی که یکی از مهم ترین و تاثیر گذار ترین بخش همین پژوهش بود.
چرا دفتر جشنواره در همدان نیست ؟
این سئوالی است که همه ی همدانی ها می پرسند و هیچ کس هم پاسخ گو نیست . هرساله این بحث مطرح می شود و بازهم در سال آینده دوباره مطرح می . وقتی ساز وکار یک جریان هنری در مکانی شکل می گیرد ، طبعا همه ی لوازم و ملزمات آن در محل اجرا فراهم می شود. پس از گذشت بیست و نه سال هنوزچنین ساختاری در جشنواره تئاترکودک و نوجوان همدان ایجاد نشده است . همدان فقط برگزار کننده است و هیچ نقشی در مدیریت و تصمیم گیری ها ندارد. با این شکل می توان هرنقطه دیگری از کشور هم این جشنواره را اجرا کرد.
