به گزارش همدان پرس؛ 33 سال پس از وقوع حادثه چرنوبیل که از آن به عنوان بزرگترین فاجعه هسته ای تاریخ نام برده می شود هنوز شماری از افراد این منطقه خانه و کاشانه خود را رها نکرده اند.
26 آوریل 1986 انفجار یکی از راکتورهای نیروگاه اتمی چرنوبیل شوروی باعث پخش مواد رادیواکتیویته در محیط اطراف شد و بزرگ ترین فاجعه هسته‌ای تاریخ را رقم زد.
حادثه چرنوبیل ساعت یک و 24 دقیقه بامداد 26 آوریل سال 1986(1365) رخ داد و شعله‌ای شبیه به رنگین کمان به بلندای 1000 متری آسمان اوکراین را نورانی کرد که حتی سبب فوران ابرهای اتمی به جو شد.
اکنون نیز مناطق نزدیک نیروگاه چرنوبیل پس از گذشت 33 سال به دلیل وجود ماندگاری آلودگی شدید پرتوی و رادیو اکتیوی برای 20 هزار سال و مناطق پیرامونی هم حداقل برای سه هزار سال غیرقابل سکونت تشخیص داده شده است.
انفجار در راکتور شماره چهار نیروگاه هسته ای چرنوبیل شمار زیادی کشته و مصدوم برجای گذاشت، صدها هزار نفر را از خانه و کاشانه خود کوچاند و یک منطقه بزرگ با پیشرفته ترین تاسیسات و یک شهر با امکانات رفاهی ویژه کارکنان این نیروگاه نیز غیرقابل استفاده شد.
این واقعه با هزینه‌ای بالغ بر 200 میلیارد دلار پرخرج ترین حادثه تاریخ بشمار می‌رود و گورباچوف آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی خسارت های ناشی از این حادثه را دلیل فروپاشی شوروی دانسته است.
با این حال هنوز حدود 150 تا 300 نفر از اهالی این منطقه با وجود توصیه ها و هشدارهای مقامات حاضر به ترک سرزمین خود نیستند. بسیاری از این افراد سالخورده و در دهه 80 سالگی خود هستند.
عکس | زنان و مردانی که حاضر به ترک چرنوبیل نشدند