به گزارش همدان پرس؛ یک کارشناس مسائل آموزش و پرورش در یادداشتی تلگرامی به خبر تغییر نام این وزارتخانه واکنش نشان داد.
رضا نهضت در یادداشت خود آورده است:
علیرضا کاظمی که به تازگی بر صندلی معاونت پرورشی آموزش و پرورش نشسته است، خبر از تغییر نام وزارت آموزش و پرورش به وزارت تربیت رسمی و عمومی داده است. معلوم نیست که این تغییر اسم، قرار است چه مشکلاتی از مشکلات عظیم تعلیم و تربیت را حل کند که کاظمی در اولین جلسه رسمی خود با مدیران، آن را ابراز داشته است؟
آموزش و پرورش مشکلات بسیاری دارد که برخی از آنها، به معاونت پرورشی مربوط می‌شوند. با وجود بالا بودن آسیب‌های اجتماعی در مدارس، مدارس ابتدایی و متوسطه دوم، مشاور تربیتی ندارند. تنها بخشی از مدارس متوسطه اول، دارای مشاور هستند که بسیاری از این مشاوران، رشته‌شان مرتبط نیست و اگر هم مرتبط باشد، وقتی را برای مشاوره به دانش‌آموزان ندارند؛ چرا که وجود تنها یک مشاور، کفاف مدرسه‌ای با ۴٠٠ یا ۵٠٠ دانش‌آموز را نمی‌دهد. ثانیا بیشتر وقت آنان، صرف هدایت تحصیلی و انتخاب رشته دانش‌آموزان می‌شود و عملا وقتی برای راهنمایی‌های تربیتی دانش‌آموزان را پیدا می‌کنند.
مشکل اعتیاد در مدارس جدی است. خشونت لفظی و جسمی در میان دانش‌آموزان عادی شده است. متاسفانه شاهد گسترش این خشونت‌های لفظی و جسمی میان برخی دانش‌آموزان و معلمان نیز هستیم. هنوز هم اردوهای تربیتی دانش‌آموزان، مانند راهیان نور، امنیت لازم را ندارند و همچنان شاهد حوادث تلخ و جبران‌ناپذیری هستیم که خانواده‌ها را عزادار می‌کند. تقریبا هیچ برنامه عملی برای تقویت اخلاق در میان دانش‌آموزان وجود ندارد.
هنوز هم مشکل کنکور، تعلیم و تربیت را فلج کرده و با وجود شعارهای متعددی که داده می‌شود، هیچ راهکاری برای حل مساله کنکور ارایه نمی‌شود. تقریبا هیچ آموزش کاربردی درباره مسائل و مشکلات اصلی جامعه در مدارس داده نمی‌شود. چه قدر درباره محیط‌زیست، آلودگی هوا، کمبود آب، مشکل ترافیک و تصادفات جاده‌ای در مدارس آموزش داده می‌شود؟
با وجود این مشکلات و مشکلات فراوان دیگر، معلوم نیست که چرا معاونت پرورشی به جای طرح این مشکلات و ارایه راهکار برای آنان، سخن از تغییر نام وزارتخانه داده است؟ آیا با تغییر یک اسم، مسمای آن اسم هم تغییر می‌کند؟ آیا اگر به فردی که مو ندارد بگوییم چه زلف‌های بلندی داری، او دارای مو می‌شود؟
اما چرا باید اسم وزارتخانه تغییر کند؟ کاظمی اینگونه پاسخ می‌دهد: «مطابق این سند قرار است وزارت آموزش و پرورش از یک نهاد علمی و آموزشی صرف به یک نهاد فرهنگی و تربیتی تبدیل شود و به «وزارت تربیت رسمی و عمومی» تغییر نام دهد و بر اساس این تغییر نام، نگاه به رویکردهای آن، چه در آموزش و پرورش و چه در جامعه تغییر یابد.»
اولا اینک هم، وزارت آموزش و پرورش یک نهاد علمی و آموزشی صرف نیست؛ نام پرورش برای این است که فقط آن را یک نهاد آموزشی صرف ندانیم؛ اینکه امروز تربیت در مدارس غایب است و جای خود را به کنکور و آموزش صرف داده، عوامل دیگری دارد و ربطی به اسم وزارتخانه ندارد.
ثانیا به فرض، اسم را عوض کردیم، آیا تغییر اسم رویکردها را نیز عوض خواهد کرد؟ ای کاش آقای کاظمی الاهم فالمهم کنند و به جای پرداختن به تغییر اسم و انرژی خود و دوستان‌شان را صرف آن کردن، به فکر راهکار برای مشکلات اصلی آموزش و پرورش باشند./جماران
تغییر نام، مشکل آموزش و پرورش را حل نمی کند 